Κοινωνία/Σχέσεις ~ Συναισθήματα ~ Συμπεριφορά Vs Jesus !!!
Συνήθιζα να πιστεύω ότι ο πόνος μιας αποτυχημένης σχέσης μπορεί να θεραπευτεί με μια άλλη. Αν με ρωτήσετε σήμερα αν εξακολουθώ να πιστεύω, θα σας πω ότι πιστεύω σε αυτό που με κάνει να μεγαλώνω χωρίς στηρίγματα, χωρίς στρατηγικές, χωρίς ψεύτικες ελπίδες.
Δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε ανθρώπους για να συγκαλύψουμε τον πόνο μας, δεν μπορούμε να τρέχουμε μακριά εφευρίσκοντας καταστάσεις, στιγμές, ταξίδια, κλαμπ, ποτά και αναρτώντας φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα μόνο και μόνο για να δείξουμε ότι είμαστε "σούπερ", ενώ στην πραγματικότητα είμαστε "σούπερ" καταρρέοντας μέσα μας, αυτό μάλιστα λειτουργεί, αλλά μόνο στις σαπουνόπερες.
Είναι πολύ απαραίτητο να ζήσουμε αυτές τις στιγμές της εγκατάλειψης, μερικές φορές του πόνου, του πένθους για ό,τι έφυγε, για να ξαναστήσουμε τον εαυτό μας με σοφό τρόπο χωρίς να πατήσουμε την καρδιά μας, χωρίς να την εξαπατήσουμε, χωρίς να την κακομεταχειριστούμε τόσο πολύ λέγοντας ψέματα στον εαυτό μας ότι "είμαστε καλά" μόνο στο φως της ημέρας.
Ξέρετε για τι πράγμα μιλάω, το ίδιο και το μαξιλάρι σας όταν έρχεται η νύχτα και δεν είναι κανείς τριγύρω. Παραδέξου το τέλος, παραδέξου ότι δεν τα κατάφερες, παραδέξου ότι πονάει, απέρριψε τον οίκτο των άλλων, κλάψε, φώναξε, πες στον εαυτό σου ότι πονάει αλλά ότι θα το ξεπεράσεις, ότι θα μπορέσεις να ανατρέψεις τα πράγματα και να ξεκινήσεις από την αρχή.
Ομολογήστε στον εαυτό σας ότι αν και είναι δύσκολο, αυτό το κύμα θα περάσει... Μόνο ο Θεός είναι αιώνιος, αλλά όλα σε αυτή τη ζωή περνούν και να είστε σίγουροι ότι ό,τι πονάει χτίζει επίσης... ένα νέο μονοπάτι, ένα νέο όνειρο, μια νέα κατάκτηση, μια νέα αγάπη, ακόμα κι αν είναι με το ίδιο άτομο.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
Δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε ανθρώπους για να συγκαλύψουμε τον πόνο μας, δεν μπορούμε να τρέχουμε μακριά εφευρίσκοντας καταστάσεις, στιγμές, ταξίδια, κλαμπ, ποτά και αναρτώντας φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα μόνο και μόνο για να δείξουμε ότι είμαστε "σούπερ", ενώ στην πραγματικότητα είμαστε "σούπερ" καταρρέοντας μέσα μας, αυτό μάλιστα λειτουργεί, αλλά μόνο στις σαπουνόπερες.
Είναι πολύ απαραίτητο να ζήσουμε αυτές τις στιγμές της εγκατάλειψης, μερικές φορές του πόνου, του πένθους για ό,τι έφυγε, για να ξαναστήσουμε τον εαυτό μας με σοφό τρόπο χωρίς να πατήσουμε την καρδιά μας, χωρίς να την εξαπατήσουμε, χωρίς να την κακομεταχειριστούμε τόσο πολύ λέγοντας ψέματα στον εαυτό μας ότι "είμαστε καλά" μόνο στο φως της ημέρας.
Ξέρετε για τι πράγμα μιλάω, το ίδιο και το μαξιλάρι σας όταν έρχεται η νύχτα και δεν είναι κανείς τριγύρω. Παραδέξου το τέλος, παραδέξου ότι δεν τα κατάφερες, παραδέξου ότι πονάει, απέρριψε τον οίκτο των άλλων, κλάψε, φώναξε, πες στον εαυτό σου ότι πονάει αλλά ότι θα το ξεπεράσεις, ότι θα μπορέσεις να ανατρέψεις τα πράγματα και να ξεκινήσεις από την αρχή.
Ομολογήστε στον εαυτό σας ότι αν και είναι δύσκολο, αυτό το κύμα θα περάσει... Μόνο ο Θεός είναι αιώνιος, αλλά όλα σε αυτή τη ζωή περνούν και να είστε σίγουροι ότι ό,τι πονάει χτίζει επίσης... ένα νέο μονοπάτι, ένα νέο όνειρο, μια νέα κατάκτηση, μια νέα αγάπη, ακόμα κι αν είναι με το ίδιο άτομο.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου